Огласи
Hrišćanske crkve koje ove godine istovremeno proslavljaju praznik Vaskrsenja i sve dane u Nedjelji stradanja obilježavaju Veliku subotu, drugi dan hrišćanske žalosti, poslije Velikog petka – dana raspeća i smrti Hristove.
Veliku subotu vernici obeležavaju u molitvi i tišini, jer je to dan koji je Hristos proveo u Hadu.
Na ovaj posljednji dan nedjelje stradanja i smrti vijernici celivaju plaštanicu na Hristovom grobu koja se na Veliki petak svečano iznosi pred pravoslavne oltare i krajem dana u subotu, pred slavlje Vaskrsenja, uz poseban ritual ophoda oko crkve unosi u oltar.
Ponoćnom Vaskršnjom liturgijom Svetog Vasilija Velikog završavaju se dani žalosti i počinje praznik Vaskrsenja. Sveštenici u pravoslavnim hramovima se u znak vaskršnje radosti i pobjde nad smrću presvlače u svijetle odežde i u osvetljenoj crkvi čitaju Jevanđelje o radosnoj vijesti anđela.
Početak vaskršnjeg slavlja oglašava se zvonima na pravoslavnim hramovima koja prvi put zvone poslije dana žalosti kada se, umesto liturgija, služe carski časovi, a bogosluženja najavljuju drvenim klepalima.
Narod u hramovima odgovara molitvom na horsko pojanje anđela i sa upaljenim voštanicama iščekuje Vaskrsenje, najradosniji praznik pobjede života nad smrću koji je osnova hrišćanske vjere.
Ovaj obred se poštuje u svim pravoslavnim hramovima, a u Jerusalimu se sva događanja vezuju za crkvu Groba Hristovog, gdje vijernici svake godine na Veliku subotu prisustvuju čudotvornoj pojavi „blagodatnog ognja“.
U hramu Svetog Groba u Svetoj zemlji već vijekovima jerusalimski patrijarh uznosi ugašeno kandilo koje se samo pali i taj oganj prenosi na sveće okupljenih vijernika, a oni dalje svojim bližnjima i u svoje hramove.
(www.palelive.com / RTS)
