Anđelković: Zapad perfidno navodi Srbe na samouništenje

BEOGRAD – Politički analitičar Dragomir Anđelković upozorio je danas da ključni evroatlantski centri moći i sa njima povezani regionalni srpski oponenti pokušavaju da iskoriste aktuelni sukob na istoku Evrope kako bi Srbe perfidno naveli da sami sebe unište.

Anđelković je na tribini „Rat u Ukrajini – šta znači srpska neutralnost“ izjavio da se na Beograd vrši pritisak da se zbog takozvane EU perspektive i privredne saradnje sa Zapadom distancira od Rusije, s ciljem da se po principu bumerang efekta primarno naudi Srbima, a ne Rusima.

„Oni od nas traže da se odreknemo sebe, pričajući nam da treba da se solidarišemo u vezi sa Rusijom koja od nas ne traži ništa, osim da budemo korektni“, istakao je Anđelković.

On je ukazao da bi Srbi bespogovornim priklanjanjem Zapadu legalizovali sve u šta su zapadne sile bile umiješane tokom ratova devedesetih godina prošlog vijeka, poput hrvatske zločinačke operacije „Oluja“, NATO agresije na Republiku Srpsku i Srbiju i otimanja Kosova i Metohije.

„Ako bismo iracionalno podlegli pritiscima, izgubili bismo rusku podršku. Posle toga bi od vodećih zapadnih sila bila produbljena secesija Kosova, odnosno otpočela bi sveopšta ofanziva sračunata na rušenje nosećih stubova državnosti Republike Srpske“, naveo je Anđelković.

On smatra da u Srbiji neutralnost treba ugraditi u Ustav i na ustavan način uvoditi sankcije, što znači da to ne može da se radi bez odluke UN pošto bi to bila mirnodopska agresija.

„U slučaju da se okrene Zapadu nauštrb Rusije, Srbija više ne bi imala pravo da insistira na Dejtonu, niti da govori da je Kosovo oteto. Zato je važno uvek imati na umu da su srpski nacionalni interesi nedeljivi i da treba da se brane u celini. Neutralnost znači odbranu nacionalnih interesa, a odustajanje od nje kapitulaciju i svrstavanje na starnu onih koji vrše agresiju protiv nas“, poručio je Anđelković.

Politički analitičar Aleksandar Pavić rekao je da je veliko pitanje koliko Srbi dugo mogu da brane poziciju neutralnosti, pogotovo kada dođe ultimatum da se uvedu sankcije Rusiji.

„Najvažnije je da mobilišemo javnost za ono što nas čeka i da uvidimo da li bi nam svrstavanje na jednu stranu, ako je ono uopšte moguće, osiguralo oppstanak. Mislim da bi naše popuštanje bilo shvaćeno kao slabost i znak da još jače treba udariti. Nas će Zapad tretirati kao Ruse izvan Rusije, šta god da uradimo. Javnosti treba objasniti šta nas čeka i učiniti sve da ne izgubimo ugled kod naših prijatelja Rusa i Kineza“, smatra Pavić.

Sociolog Slobodan Reljić ocijenio je da je BiH u stanju okupacije, koja je neka vrsta projekta Zapada u jednoj vrsti kraja kapitalizma.

„To je svijet u kojem postoje nemoguće države kao BiH, gdje ništa ne može da se uradi dok se ne dobije dopuštenje onih koji održavaju okupaciono stanje“, rekao je Reljić.

On smatra da će dodatne probleme na Balkanu i u BiH izazvati slanje njemačke vojske, jer se toga ne plaše samo Srbi nego i drugi narodi.

„Republika Srpska je ozbiljno okupirana, a Srbija kao okupaciona demokratija u priličnoj meri. Ipak, srpski političari treba da budu oprezni i da u svakom trenutku na umu imaju raspoloženje naroda“, naglasio je Reljić.

Ković: Zapad nameće svoje viđenje srpske istorije

BEOGRAD, 19. APRILA /SRNA/ – Profesor istorije na Filozofskom fakultetu u Beogradu Miloš Ković smatra da mnoge stvari ukazuju na usredsređen napor najuticajnijih zapadnih zemalja da nametnu svoje viđenje istorije srpskog naroda.
Ković je na današnjoj tribini „Rat u Ukrajini – šta znači srpska neutralnost“ rekao da na to, prije svega, upućuje revizija istorije Srba u zapadnim medijima i stručnoj literaturi.

On je ukazao da je i u optužnicama Haškog tribunala vidljivo često upuštanje u analize istorije srpskog naroda i navode o njegovoj istorijskoj odgovornosti.

Ković je naveo da se trend nametanja istorije ogleda i u umanjivanju broja srpskih žrtava i relativizaciji odgovornosti za zločine u dva svjetska rata, u zabrani javnog dijaloga o istoriji srpskog naroda i u sudskom nametanju „istina“ o istoriji odbrambeno-otadžbinskog rata od „kolonijalne NATO uprave“.

On smatra da je cilj da se istorija upotrijebi kao sredstvo opravdanja osvajačkih ambicija i izgradnje novih, poželjnih identiteta kojima bi bili ukinuti postojanje i sjećanja srpskog naroda.

„Ti procesi najbolje se vide u identitetskoj politici zapadnih velikih sila u BiH, od vremena austrougarske okupacije, preko njemačke okupacije u dva svetska rata i Titove diktature, do današnje NATO okupacije“, naveo je Ković.

Prema njegovim riječima, zanimljivo je da se veoma slični, istovremeni procesi mogu uočiti u interpetacijama istorije Ukrajine i u identitetskoj politici velikih zapadnih sila prema toj zemlji.

„Tamo se na ovaj način poništava pamćenje, pa i samo postojanje ruskog naroda. I tu je cilj asimilacija i uništenje kako bi se olakšalo političko i vojno pokoravanje. Čak su i koreni ovih nastojanja veoma slični“, ocijenio je Ković.

On smatra da u aktuelnim svjetskim dešavanjima Srbi trebaju da sačekaju i da ne žure, ali i da nikako ne popuštaju kada je riječ o nacionalnim interesima.

„Treba se ponašati realpolitički. Naš interes je opstanak celog Kosova i Metohije, opstanak Republike Srpske u njenim dejtonskim kapacitetima, kao i opstanak srpskog naroda u Crnoj Gori. O svemu može da se priča, ali o ovome se pregovarati ne može“, istakao je Ković.

Naučni savjetnik Instituta za političke studije Milomir Stepić smatra da srpski narod zbog svoje budućnosti mora ispravno da se opredijeli u sadašnjem delikatnom istorijskom trenutku.

„Srpski činilac ne bi smeo da pogreši i, radi neizvesnog `evropskog puta`, zauzme prozapadnu, odnosno antirusku stranu. Visoku cenu najpre bi platila Republika Srpska“, ocijenio je Stepić.

On je ukazao da je vojnom intervencijom u Ukrajini Rusija pokazala da je imperija i da njen cilj neće biti samo parcijalan, regionalni, već sveobuhvatan i globalni, a to je potiskivanje SAD kao dosadašnjeg hegemona iz Evroazije i redefinisanje geopolitičkog sistema.

„Ako Rusija postigne uspeh, logično je da se `efekat domina` oseti i na Balkanu“, rekao je Stepić.

Tanasković: Srpsko jedinstvo – najbolji odgovor na pritiske

BEOGRAD – Srpski diplomata Darko Tanasković ocijenio je da bi najbitniji unutrašnji faktor efikasnog otpora nepovoljnim tendencijama i sve većim pritiscima na Srbiju i Republiku Srpsku moralo biti srpsko jedinstvo u pogledu vitalnih dugoročnih interesa Srbije, Srpske i srpskog naroda u cjelini.

Govoreći na današnjoj tribini „Rat u Ukrajini – šta znači srpska neutralnost“, Tanasković je konstatovao da jedinstva nema ni u Srbiji ni u Republici Srpskoj, ističući da je u Srpskoj, koja je pod najvećim pritiskom, političko nejedinstvo dramatično izraženo.

„Bez te temeljne sabornosti teško ćemo uspeti da sledimo tri poruke koje je svojevremeno mudri profesor Milorad Ekmečić uputio Srbima: `Izdržati! Izdržati! Izdržati!` ili, pak, biti kadri da se rukovodimo onim NJegoševim moćnim, sudbinskim paradoksom: `Neka bude što biti ne može!`“, rekao je Tanasković.

On smatra da je pitanje svih pitanja da li su Srbi i dalje podvižnička nacija, koja je u odsudnim izborima puta uvijek bivala na pravoj strani istorije, kao i da se to pitanje mora krajnje odgovorno, racionalno i neodložno postaviti.

Govoreći o mogućnostima da Srbi u sukobu Zapada i Rusije, sa Kinom u pozadini, sačuvaju ravnotežu između vojne neutralnosti i političke „ne-neutralnosti“ zbog evropskog puta, Tanasković je ukazao da nema mnogo elemenata koji upućuju na preveliki optimizam, ali da izvjesnog manevarskog prostora još ima.

Politikolog Nenad Kecmanović smatra da će Republika Srpska nastaviti da slijedi Srbiju u vojnoj neutralnosti kako se Srbi ne bi našli na dvije strane fronta.

Podsjetivši da je od početka rata u Ukrajini vojna neutralnost stavljena i na spoljnopolitička, ekonomska, a posebno na energetska iskušenja, on smatra da iz odgovora na nekoliko ključnih pitanja nije teško prepoznati koja je strana Srbima prijateljska, a koja to nije.

„Koja strana ugrožava srpsku ekvidistancu prema Zapadu i prema Istoku koja nam kaže da `ne možemo da sjedimo na dvije stolice`? Koja nam kaže da `moramo da izaberemo samo jednu`? Koja nam kaže `ako nisi sa nama, ti si protiv nas`?“, upitao je Kecmanović.

On je istakao da se, sa druge strane, treba zapitati koja strana pruža podršku bez uslovljavanja, pokazuje razumijevanje iako se glasa protiv nje jer zna za ogromne pritiske i, uprkos tome, Srbiju drži na listi privilegovanih kupaca energenata, koji su danas moćnije oružje od raketa, sankcija i dolara.

„Nije teško imenovati i jednu i drugu stranu i prepoznati koja nam je prijateljska, a koja ne“, ukazao je Kecmanović.

Prema njegovoj ocjeni, problem je i to što se EU, za koju su se čvrsto opredijelile i Srbija i Republika Srpska, podijelila i pogubila pod angloameričkim pritiscima, pa radi u korist vlastite štete.

„Od nas kao tek kandidata EU traži da joj u toj i takvoj politici budemo lojalniji nego neke njene punopravne članice. Dok EU onim što radi sebi puca u nogu, od Srbije i Srpske traže da sebi pucaju u glavu“, naveo je Kecmanović.

On je upitao kako može da se vjeruje zapadnim partnerima ako oni ne poštuju međunarodne sporazume koje su sami potpisali poput Rezoluciju 1244 i kada krivotvore Dejtonski mirovni sporazum.

Prema njegovim riječima, srpski član Predsjedništva BiH Milorad Dodik dobio je etiketu glavnog agenta ruskog predsjednika Vladimira Putina i zapadnog neprijatelja broj jedan u regionu zato što je odbio da uvede sankcije Rusiji.

„Na Dodika su se baš zato okomili više nego ikada, a njegov najveći grijeh je to što će, prema zapadnim procjenama, pobijediti na izborima. Dok su Rusi i drugi zauzeti svojim problemima, Britanci žure da Dodika naprečac izbace iz igre“, rekao je Kecmanović, koji smatra da srpski odgovor na spoljne pritiske može biti dvojak – na način Srbije i Srpske, odnosno predsjednika Srbije Aleksandra Vučića i Dodika.

(www.palelive.com / Srna)