U dopisu najvišim zakonodavnim i izvršnim organima Republike Srpske i BiH, te poslaničkim klubovima u Narodnoj skupštini Srpske i Parlamentarnoj skupštini BiH, Dukić navodi da su potpuno besmislene određene priče da je iz Fabrike iznesena milijarda KM, što se plasira putem medija ili u državnim instutucijama.
„Ukupan prihod Fabrike, za vrijeme boravka ranijeg vlasnika iz Litvanije, za nepunih devet godina, nešto je veći od milijardu KM. Uz to, Fabrika je svo vrijeme poslovala sa gubitkom“, navedeno je u dopisu.
Dukić tvrdi da privatni vlasnik ima pravo da iznosi i plasira sredstva iz Fabrike, gdje hoće, pod uslovom da izvršava obaveze po osnovu poreza, doprinosa, kao i drugih obaveza.
„Ako to nije učinio, a očigledno nije, odgovornost za to snose nadležni organi, više nego vlasnik“, smatra Dukić i ističe da je to, „nažalost, i danas praksa mnogih u Republici Srpskoj“.
Predsjednik Kompanije „Boksit“ Rajko Dukić, koju sa Fabrikom glinice vežu usko-partnerski odnosi, tvrdi da Fabrika u posljednje dvije i po godine, bez obzira na ogromno breme iz prošlosti, radi veoma uspješno.
„Proizvodnja je skoro udvostručena, osvojena su mnoga tržišta u Evropi i okruženju, sa svojim proizvodima, stub je i nosilac privrednog razvoja, ne samo u Podrinju, nego i u Srpskoj. Svako pominjanje fabrike u negativnom kontekstu, a posebno od onih čije funkcije i status, kao predstavnika naroda u organima vlasti i politici imaju posebnu težinu, stvara ozbiljne teškoće i kod poslovnih partnera i kod banaka“, navodi Dukić.
Dukić podsjeća da je ranije u više prilika, a posebno u autorskim knjigama koje su u međuvremenu objavljene, objasnio na koji nači je, u periodu od 2001. do 2005. godine Fabrika privatizovana, odnosno preuzeta od Litvanaca, i na koji način je dozvoljeno da se ogromna imovina, vrijedna više stotina miliona KM, prenese na desetine novoosnovanih preduzeća u zemlji i svijetu.
„Taj proces je nastavljen, sve do odlaska Litvanaca, i to tako što je fiktivnim kreditima, koji nikada nisu ušli u Fabriku, `Birač` zaduživan, stavljajući svoju imovinu pod hipoteke, koje su kasnije preuzimale novoosnovane firme, fiktivnom otplatim fiktivno datih kredita, pa je tako Fabrika ostala dužna za kredite, o kojima se i danas vode sporovi“, navodi u dopisu Dukić.
Dukić zaključuje da je glavni problem imovinsko-pravne prirode, zbog arčenja Fabrike, što je išlo i ide na štetu društvenom interesu.
(www.palelive.com / Srna)