Огласи
ISTOČNO SARAJEVO – Prema svim kriterijumima opisanim u međunarodno utvrđenim i primijenjenim definicijama za pojam opsade, Sarajevo je u proteklom ratu doživjelo blokadu, a ne opsadu, dok su Srbi u tom gradu od 1992. do 1995. godine bili podvrgnuti dvostrukoj blokadi /i unutrašnjoj i spoljnoj/, te kampanji terora koju je SDA planirala na najvišem državnom nivou, piše u Izvještaju Nezavisne međunarodne komisije za istraživanje stradanja Srba u Sarajevu od 1991. do 1995. godine.
Glavni štab Vojske Republike Srpske /VRS/ i Sarajevsko-romanijski korpus u dokumentima su koristili profesionalni izraz blokada, dok su takozvana Armija BiH i mediji za potrebe medijske kampanje koristili istorijski termin opsada, koji je u profesionalnom i istorijskom smislu bio netačan, navedeno je u Izvještaju Komisije.
Glavna razlika između opsade i blokade je izbor oružja koje koristi napadač. Istorijski gledano, glavno oružje tokom opsade bilo je izgladnjivanje. Međutim, zbog međunarodnih napora za pomoć i ogromnih isporuka humanitarne pomoći koje je VRS dozvolila da uđu u grad, Sarajevo nije iskusilo glad, primarno oružje bilo koje opsade.
Kontrola Unprofora nad aerodromom /29. juna 1992. godine/ omogućila je uspostavljanje humanitarnog vazdušnog mosta, koji je, iako često prekidan, djelovao tokom cijelog rata.
U tom smislu, opsada Sarajeva ne može biti upoređena sa opsadom Lenjingrada između 1941. i 1944. godine i opsadom Sevastopolja između 1941. i 1942. godine. Opsada Lenjingrada od njemačkih, finskih i španskih snaga tokom Drugog svjetskog rata dovela je do smrti oko 1.500.000 vojnika i civila usljed gladi i bombardovanja.
Od 1992. do 1995. godine Srbi u Sarajevu bili su podvrgnuti dvostrukoj blokadi /i unutrašnjoj i spoljnoj/ i kampanji terora koju je SDA planirala na najvišem državnom nivou, a koju je sproveo udruženi zločinački poduhvat koji je obuhvatio sve bošnjačke državne institucije.
Jedan od specifičnih aspekata ove kampanje terora bio je stvaranje široke mreže privatnih zatvora, pod vođstvom vojnih jedinica pod komandom SDA, a u kojima su počinjena najgora zvjerstva /mučenje i grupna silovanja/.
Ovoj kampanji terora, piše u Izvještaju, prethodila je i pratila ju je kampanja diskriminacije i demonizacije usmjerena protiv srpskih građana Sarajeva, koji su spušteni u rang isključenih građana.
Radikalni islamski režimi, posebno vehabije iz Saudijske Arabije, iranski šiiti, Turci pod Redžepom Tajipom Erdoganom i teroristički pokreti kao što su Al kaida i „Islamska država“, iskoristili su građanski rat u BiH kako bi slali mudžahedine i obučili bošnjačke mislioce da vode radikalne grupe u Sarajevu i širom BiH.
Ove grupe bile bi zasnovane na starijoj muslimanskoj radikalnoj misli i organizacijama poput „Mladih muslimana“ /muslimanska organizacija osnovana 1930. u BiH koja je od početka kopirala ideologiju, organizacionu strukturu i modus operandi „Muslimanskog bratstva“ iz Egipta, koja je djelovala kao takva i imala blisku vezu sa „Bratstvom“/ i „El hidaje“, koje su aktivne od tridesetih godina prošlog vijeka.
Iako se svaka ponovna procjena građanskog rata u BiH glasno odbacuje kao lažno zasnovana na stavovima revizionista koji služe sami sebi i koji žele da održe model kontradiktornosti između žrtve i nasilnika sa svojim neprelaznim, krajnjim suprotnostima, ostaje činjenica da su tačne procjene napravljene tokom samog sukoba, a da su ih ignorisale ili odbacile moćnije proksi-nacije jer su željele da promovišu sopstveni narativ o jedinstvenom agresoru koji nameće svoju volju nenasilnoj, nevinoj žrtvi.
Kod onih koji nisu direktno bili umiješani u konflikt, danas je prihvaćen narativ da su se „zli Srbi“ spustili na „mirne Bošnjake“ i krenuli u kampanju ubijanja i silovanja s ciljem uspostavljanja „velike Srbije“.
Paternalistička dužnost SAD, NATO-a i EU tako je postala da djeluju kao zaštitnici „nesrećnih Bošnjaka“.
Ovaj narativ o sukobu agresivnih Srba i nedužnih Bošnjaka postoji i danas, o čemu svjedoče zajednički napori medija da svijet neprestano podsjećaju na zla koja su Srbi počinili nad mirnim Bošnjacima, ističu članovi ove istražne komisije.
(www.palelive.com / Srna / Foto: incomfis-sarajevo.org)
