Огласи
Kinoteka Republike Srpske organizuje na Palama „Filmoteku“ u okviru koje će od 23. do 25. februara biti predstavljen filmski opus Roberta Roselinija, jednog od začetnika i najznačajnijih reditelja italijanskog neorealizma.
U saopštenju Kinoteke Republike Srpske navode da će program „Filmoteke“ biti prikazan u Art galeriji „G3“, sa početkom u 19.00 časova, te da je ulaz za publiku slobodan.
U utorak, 23. februara na programu je „Rim, otvoreni grad“ iz 1945. godine, film koji se smatra manifestom italijanskog neorealizma.
Dokumentaristički pristup, snimanje na autentičnim lokacijama, život običnog čovjeka, osnovne su karakteristike filma koji govori o životu Rimljana, italijanskom pokretu otpora i nacističkoj represiji za vrijeme njemačke okupacije Italije od 1943. do 1944. godine, u vrijeme kada su Nijemci proglasili Rim „otvorenim gradom“.
Film je osvojio nekoliko nagrada, među kojima i Veliku nagradu na Festivalu u Kanu 1946. godine. Uz vrsne glumce, Anu Manjani i Alda Fabricija, zapažena je i sugestivna gluma naturščika, što će takođe biti jedna od prepoznatljivih karakteristika Roselinijevih filmova i italijanskog neorealizma.
U srijedu, 24. februara planirana je projekcija film „NJemačka, godina nulta“ iz 1947. godine, koji prikazuje Berlin neposredno nakon završetka Drugog svjetskog rata.
Bilježeći gotovo dokumentaristički razrušeni Berlin i turobnu svakodnevicu, Roselini je dao snažan dokument ljudske bijede i očaja.
Glavni junak je trinaestogodišnji dječak Edmund Koler koga igra Edmund Meške, koji na sve načine pokušava da pomogne porodici da preživi, a prema mišljenju mnogih, nastup naturščika Edmunda Meškea jedna je od najboljih dječijih uloga u istoriji filma.
U četvrtak, 25. februara, posljednjeg dana „Kinoteke“, biće prikazana italijansko-američka koprodukcija „Strombili“ ili „Božija zemlja“ iz 1950. godine, sa proslavljenom holivudskom zvijezdom Ingrid Bergman u glavnoj ulozi.
Bergmanova glumi Litvanku koja se za vrijeme Drugog svjetskog rata vjenčala sa italijanskim ratnim zarobljenikom. Film prati njen život na Stromboliju, rodnom ostrvu njenog muža. U konzervativnoj i prema strancima nepovjerljivoj sredini, ona se teško prilagođava.
Iako u početku primljen vrlo hladno u SAD, film je vremenom stekao reputaciju jednog od najznačajnijih predstavnika italijanskog neorealizma, što se dijelom tumači time što je Roselini koristio priliku da poput dokumentarista zabilježi način života i običaje stanovnika Strombolija, ali i po film srećnom okolnošću da se snimanje podudarilo sa erupcijom vulkana, što je režisru omogućilo da na „jeftin“ način dobije dramatične scene.
(www.palelive.com / Srna)
