Огласи
SAOBRAĆAJ
1912. godine na je Jahorini izgrađena željeznička šumska pruga od Pala (829 m) do Poljica (1530 m) namjenjena za izvoz drveta. Prugu je postavio italijan Maksim Feltrineli zvani Malakorni, koji je imao svoje pilane na planini. Ova pruga se dalje naslanjala na željeznički pravac Višegrad – Sarajevo, građen od 1901. do 1904. godine po naređenju cara Franje Josipa. Prvi drumski putni pravac ka vrhu Jahorine građen je duž trase pruge 1925. godine kada je general Đorđe Tomić za tu namjenu mobilisao vojsku i rezervu. Ovim putnim pravcem Fertineli je izvlačio drvenu građu sa Jahorine do 1936. godine. Nakon II svjetskog rata omladina je već 1945. godine izgradila put od Trebevića i Pala sve do Rajske doline. 1971. godine je napravljen put od Blizanaca do Bobanovih rupa na Goloj Jahorini do 1850 m/nv. Asfaltom je presvučen pravac od Sarajeva preko Trebevića do raskrsnice Bistrica – Pale u dužini 26 km tokom 1971. i 1972. godine. Ostatak puta od 9 km od Bistrice do Jahorine je asfaltiran 1976. godine, a kasnije i put od Pala ka Jahorini.1971. godine na Jahorinu stiže i prva specijalna mašina za čišćenje snijega, tako da Gradsko saobraćajni preduzeće iz Sarajeva uvodi redovnu autobusku liniju Sarajevo-Jahorina. Ovim je kompleks Jahorine dobio na značaju i na taj način je omogućena svakodnevna posjeta smučarima i građanima Sarajeva. Asfaltiranjem puteva i broj posetilaca privatnim vozilima je znatno porastao.
ŽIČARE I SKI LIFTOVI
(Podaci dobijeni od Cvijana Golijanina koji je od početka rukovao žičarama.)
Prva žičara na Jahorini
Prva žičara je dovršena i otvorena 29.11.1952. godine. Ona počinje na polaznoj stanici od hotela „Jahorina“ sa nadmorske visine 1660 m i ide do vrha 1885 m na Goloj Jahorini. Dužina žičare iznosi 1050 m, tip je jednosjed sa 102 sjedišta kapaciteta 360 putnika na sat. Od polazne stanice do vrha vožnja traje 8 minuta. Žičarom je prvo upravljao Smučarski savez BiH od 29.11.1952. do 26.11.1958. godine kad je pripala Gradskom saobraćajnom preduzeću Sarajevo. Pored žičare su postojale smučarske staze dužine 3660 m. Staza se spušta od vrha Šatora (1885m/nv) na Goloj Jahorini, preko Rajske doline do Kadina vrela – Vrhprača 1000 m/nv. Ove staze služe za smučanje običnih smučara i za evropska takmičenja u sportovima na snijegu. Odozdo od završne stanice kod Kadine vode vraćalo se žičarom „Tri“ do žičare „Jedan“ i tu nastavljalo ka Goloj Jahorini.
Druga žičara na Jahorini
Druga žičara je dovršena i otvorena 1965. godine. Ona počinje na polaznoj stanici Poljice sa nadmorske visine 1530 m i ide do 1908 m/nv na „Začarane dvore“ ispod „Ogorjelice“. Dužina žičare iznosi 1641 m, tip je jednosed sa 148 sjedišta kapaciteta 360 putnika na sat. Od polazne stanice do vrha vožnja traje 12 minuta. Žičarom upravlja „Gradsko saobraćajno preduzeće“ Sarajevo. Duž žičare su i smučarske staze koje nisu namenjene za takmičenja. Staza od Gole Jahorine do Poljica je dužine 3000 m.
Treća žičara
Treća žičara je dovršena i otvorena 14.01.1971. godine. Ona počinje na polaznoj stanici od hotela „Jahorina“ sa nadmorske visine 1660 m i spušta se do 1329m/nv u mjesto Ževnje – Vrhprača. Dužina žičare iznosi 1241 m, tip je jednosjed sa 138 sjedišta kapaciteta 100 putnika na sat. Od polazne stanice do vrha vožnja traje 10 minuta. Žičarom upravlja „Gradsko saobraćajno preduzeće“ Sarajevo. Pored žičare prolaze spust i veleslalom staze, i žičara je upravo napravljena za takmičenja na snijegu na dugim stazama, s Gole Jahorina do Vrhprače. Žičare rade od prvog snijega u novembru do posljednjeg u maju. Da ski staze nisu bile dobro sređene svjedoči i konstatacija autora da je: Smučarske staze na Jahorini treba očistiti od stijena i panjeva, posuti zemljom, poravnati i posijati planinsku travu. Samo na takvim stazama se može skijati i na 5-10 cm debljine snijega, a time bi se i produžila sezona smučanja.
Ski lift u Rajskoj dolini
Ski lift u Rajskoj dolini dovršen je i otvoren 1972. godine (Podatak Radoslava Džordže, predsjednika Sarajevskog smučarskog kluba) Ovaj ski lift počinje na plaznoj stanici u Rajskoj dolini na 1655 m/nv i ide do vrha 1855 m/nv na Krvavim lokvama. Dužina ski-lifta iznosi 655 m, a visinska razlika 200 m. Kapacitet mi je 700 osoba na sat. Ski liftom upravljaju Sarajevski smučarski klub i uprava doma „Mladost“.
Ski lift kod doma „Partizan“ dovršen je i otvoren januara 1976. godine (Podatak Paje Đokanovića, upravnika doma Partizan). Polazna stanica lifta je kod doma Partizan na 1660 m/nv, a ide do 1800 m/nv iza Oštre glave na Goloj Jahorini. Dužina ski lifta iznosi 450 m, kapacitet je 600 osoba na sat. Ski lift je tipa sidro i vuče po dvojicu smučara. Ski liftom upravljaju Smučarsko planinarsko društvo Jahorina-Sarajevo i uprava doma „Partizan“. Sa obje strane lifta postoji uređena ski staza sa dva spusta lijevo i desno prema domu Partizan. Dužina staze je 450 m koliko i dužina ski lifta.
Te 1976. godine u izgradnji je „jednoužetna dvosjeda kružna žičara“ sa dužinom trase 1320 m, a locirana je zapadno od žičare jedan na blago nagnutom platou kod velike krivine na Ogorjelici. U planu je bila i izgradnja ski liftova za djecu kao i žičara Pale-Jahorina.
Od 1971. godine na Jahorini je posvećena posebna pažnja uređenju planine, objekata i žičara, a prema uzoru na međunarodne ski centre sa težnjom da Jahorina postane pravi zimski Sportsko-rekreacioni centar. Polovinom januara 1971. na Jahorinu stiže prva specijalna mašina za nabijanje i ravnjanje smučarskih staza i daje jedan nov i izvjestan kvalitet sniježnim terenima Jahorine.
Panorama Jahorine s početka osamdesetih godina
{yoogallery src=[/images/stories/reportaze/jahorina_istorija/mapa/] width=[650] height=[120] title=[Ski mapa Jahorine] style=[lightbox] effect=[fade] spotlight=[1] prefix=[thumb144_] thumb_cache_dir=[thumbs144] thumb_cache_time=[1440] load_lightbox=[1] thumb=[plain] rel=[lightbox[mygallery]] load_lightbox=[1] resize=[1] order=[asc] count=[50]}
(klik za uvećanje)
Tih sedamdesetih godina na Jahorini su verifikovane smučarske staze od strane Svjetske smučarske federacije – FIS i to Staza za SPUST dužine 3500m, sa visinskom razlikom 887 m. Početak je na Goloj Jahorini 1777 m/mv a cilj u Vrhprači na 1090 m/nv. kao i Staze za VELESLALOM i SLALOM. Svake sezone se na Jahorini se održavaju 4-5 značajnih takmičenja sa prosječnim učešćem po 100 takmičara. Jahorina je bila organizator Evropskog i Svjetskog omladinskog kriterija u smučanju, što je tada predstavljalo veliku afirmaciju planine.
Značajnija međunarodna takmičenja održana na Jahorini:
• 1957. godine III Omladinski šampionat alpskih zemalja;
• 1974. godine u januaru III Evropski omladinski kriterij, a zahvaljujući Jahorini te iste godine je održan Svjetski šampionat u spustu;
• 1975. godine u januaru Evropski kup za muškarce, kao i Svjetsko prvenstvo za žene „Zlatna lisica“ jer te godine na mariborskom Pohorju nije bilo snijega;
• 1977. godine u kalendar FIS-a je uvršćeno takmičenje Evropskog kupa na Jahorini.
Takmičenja u Rajskoj dolini
SMJEŠTAJNI KAPACITETI
Poslije okupacije Bosne i Hercegovine od strane Austro-Ugarske 1878. godine, tadašnja buržuazija u potrazi za divljači dolazi u lov na Jahorinu. Ovo bogato lovište visoke divljači privuklo je i lovca Vukelu da napravi lovačku kuću na Jahorini, kod jednog izvora vode koji će kasnije dobiti i njegovo ime – Vukelina voda. To je ujedno i prvi objekat na ovoj planini za smještaj stranaca. Lovačka kuća izgore. Na tom mjestu napraviše dom „Romanija“ sa 60 ležaja, koji je 1922. godine izgorio.
Poslije Prvog svjetskog rata (1914-1918), u 1923. godini, dolaze prvi ljubitelji prirodnih ljepota na planinu Jahorinu. Te godine je napravljena zgrada hotela „Šator“. U hotelu je bilo oko 70 ležaja. Do hotela se dolazilo šumskim putem. Po naredjenju kralja Aleksandra, general Đorđe Tomić 1926. godine pravi zgradu Doma armije sa 80 ležaja. Iako su izgrađeni objekti nudili udoban smještaj, na Jahorinu su još uvijek navraćali znatiželjni posjetioci ili grupe koji su dolazili radi uživanja u prirodnim ljepotama planine sa manjim zadržavanjem. Teko je bilo sve do II Svjetskog rata kada su tada postojeći objekti uništeni i spaljeni
Poslije Drugog svetskog rata (1941-1945) obnovljeni su navedeni spaljeni objekti, a još 1947. godine na Jahorinu je dovedeno električno svjetlo. Izgrađen je podzemni kabal za struju i telefonske veze… a onda počinje izgradnja:
• 1950. godine napravljen je Sindikalni planinarski dom „Jahorina“ sa 95 ležaja.
• 1955. godine napravljen je dom „Košuta“ sa 45 ležaja.
• 1959. godine izgrađen je dom „Partizan“ sa 120 ležaja.
• 1960. godine izgrađena je vila „Bistrica“ sa 44 ležaja.
• 1961. godine napravljen je dom „Mladost“ sa 94 ležaja.
• 1975. godine napravljen je hotel „Jahorina“ savremen komforan objekat sa 320 ležaja. Te iste godine dom „Košuta“ je više neupotrebljiv, a vila „Bistrica“ je izgorila 1974. godine
Izgradnjom vodovoda sa vrela Prače za turističko naselje na Jahorini, kapaciteta 20 lit/sek obezbijeđena je nesmetana upotreba objekata. Obezbijeđena je ljekarska služba preko cijele godine, otvorena zgrada pošte i novi telefonski priključci.
Hotel „Šator“
Hotel „Šator“ Kada je izgorila Vukelina Lovačka kuća, na lokaciji koja po njemu dobi naziv Vukelina voda, izgrađen je dom „Romanija“ sa 60 ležaja. (Podatak Obrena Golijanina, starijeg čoveka koji je čitav svoj dugi vijek proveo na Jahorini). Upravnik je bio Nijemac Vajsiba. Kapitulacijom Austro-Ugarske, Vajsiban ode u Austriju a 1922. godina i dom „Romanija“ izgore.
Na tom mjestu u blizini Vukelinih voda, već naredne 1923. godine, napraviše zgradu današnjeg hotela kom dadoše ime po mjestu Šator – hotel Šator. Novac za izgradnju hotela je dao Đorđe Krstić, ondašnji predsjednik Vrhovnog suda u Sarajevu. (Podatak Rada Tomića – „Adaidže“ iz hotela Šator) Radove je izvodio Mika Blagojević iz Sarajeva. Zgrada od dva sprata zidana je od kamena, a treći je od drveta. U hotelu je bilo oko 70 ležaja. Hotel je osvijetljavan sa lampom i gasom. Do hotela nije bilo automobilskog puta, nego samo šumska cesta. Nakon otvaranja hotela, mještani su prvi put vidjeli skije na Jahorini. Skijaš se skijao ispred hotela i izazvao čuđenje kod prisutnih.
• Krajem 1941. godine Partizani Jahorinskog odreda su upalili hotel „Šator“.
• 1948. godine UDB-a dovodi kažnjenike koji ponovo obnoviše izgorjeli hotel. Tada su napravili i terasu za sunčanje i doveli električno svjetlo. Kažnjenici su izgradili i put do hotela. Hotel se snabdijeva vodom iz Vukelinog vrela koje se nalazi u blizini zgrade.
• 1966. godine izvršena je dogradnja bara i prostorija za Dnevni boravak, odmor i razonodu. Sobe su preuređene s uvođenjem tople i hladne vode i centralnog grijanja. Renoviran je i lijepo uređen restoran sa kuhinjom. Tada je hotel „Šator“ imao 120 ležaja namenjenih gostima i 20 ležaja za personal.
• Od 1948-1955. godine hotelom „Šator“ upravljao je Sekretarijat za unutrašnje poslove Sarajeva.
• Od 1955-1958. godine „Šatorom“ upravlja hotel „Evropa“ iz Sarajeva.
• Od 1958-1962. upravlja hotel „Jahorina“.
• Od 1962. godine hotel Šator preuzima Studentski centar iz Sarajeva koji je njime upravljao do ratnih dešavanja devedesetih godina, kada je hotel znatno oštećen. Danas hotel i dalje čeka na renoviranje…
Vojno odmaralište „Jahorina“
Vojno odmaralište „Jahorina“ 1925. godine po naređenju kralja Aleksandra, general Đorđe Tomić je na Jahorini kupio zemljište od solunskog dobrovoljca Živka Ćira iz Kasindola i tu 1926. godine napravio Dom armije. Zgrada je smještena na 1540 m/nv, ozidana od kamena na dva sprata. Zgrada je osvijetljavana lampom sa gasom i zagrijevana pećima na drva. (Podatak Petra Karića – upravnika doma)
• 1941. godine ustaška vojska je smještena u zgradu doma. Krajem 1941. ili početkom 1942. godine Partizani Jahorinskog odreda istjerali su ustaše i dom zapalili.
• 1946. godine, odmah nakon završetka rata, zgradu doma su obnovili i pokrili zarobljeni njemački vojnici. Stolariju u domu je gradio KPD u Foči 1947. godine.
• 1958. godine izvršena je adaptacija zgrade i opreme sa 90 ležaja. Te godine kod doma je napravljen depadans sa 60 ležaja. Sve sobe imaju toplu i hladnu vodu, centralno grejanje, kupatilo na spratu, restoran, prostor za odmor i razonodu, terasu za sunčanje. Odmaralište se snabdijeva vodom iz centralnog vodovoda sa vrela Prače.
Takmičenje u veleslalomu kod hotela Jahorina
Dom „Partizan“
Dom „Partizan“ Nalazi se na Jahorini na 1660 m/nv. Izgrađen je dobrovoljnim radnim akcijama članova Smučarskog planinarskog društva „Jahorina“ Sarajevo. (Podatak Paje Đokanovića – upravnika doma) Na spomen ploči u domu piše sljedeće: „Dom smučarsko-planinarskog društva JNA „Jahorina“ izgrađen je u čast 40-godišnjice KPJ i SKOJ-a i otvoren je na Dan armije 22.XII 1959. godine“.
Dom je ozidan od kamena na dva sprata i pokriven limom. Ima terasu za sunčanje. U domu ima 17 soba i u depadansu 5 sa svega 120 ležaja. Ima tri kupatila sa tuševima, centralno grijanje, trpezariju, društvene prostorije, televizor. Odmah pored doma je izgrađen ski lift. U početku, dom se vodom snabdijevao sa izvora Paljske kolibe, a kasnije iz centralnog vodovoda sa vrela Prače.
Danas ni dom ni ski lift nisu u funkciji.
Dom „Mladost“
Dom „Mladost“ Nalazi se na 1702 m/nv kod Rajske doline sa idealnim pogledom na sjeverne padine Jahorine na kojima se nalaze smučarske staze. Izgrađen je 1961. godine dobrovoljnim radnim akcijama članova Sarajevskog smučarskog kluba. (Podatak Radoslava Džordže, ondašnjeg predsjednika Sarajevskog smučarskog kluba). Ozidan je sa kamenom na dva sprata. U zgradi doma ima 70 ležaja i u depadansu 24 – ukupno 94 ležaja. Dom ima u sobama toplu i hladnu vodu, centralno grijanje, zejedničke tuševe, trpezariju, društvene prostorije, klub salu, bar itd. Ranije se snabdijevao vodom iz izvora Banjglava, a kasnije iz centralnog vodovoda.
Dom „Košuta“
Izgrađen je 1955. godine dobrovoljnim akcijama omladine koja voli smučanje. (Podatak Alije Jahića – ex predsjednika Turističkog društva „Jahorina“ sa Pala). Zgrada je napravljena od drveta i imala je zajedničkih 45 ležaja na sprat. Zgradom je upravljao Sarajevski smučarski klub, a 1960. godine zgradu je otkupilo Preduzeće „Energoinvest“ iz Sarajeva. Još sedamdesetih godina objekat je dotrajao i nalazio se u ruševnom stanju. „Energoinvest“ je na istoj lokaciji trebalo da napravi novu zgradu sa 150 ležaja, što bi danas trebalo da bude postojeći hotel „Košuta“.
Vila „Bistrica“
Poznatija je i kao vila Izvršnog veća BiH, napravljena je 1960. godine. Zgrada je bila ozidana od kamena sa 44 ležaja u dvokrevetnim sobama i 4 apartmana, etažnim tuševima i disko klubom. 1970. godine vila „Bistrica“ je bila u sastavu Gradskog saobraćajnog preduzeća Sarajevo. Izgorila je 1974. godine. Planirano je da bude obnovljena što je kasnije rezultuiralo današnjim objektom hotela „Bistrica“.
Hotel „Jahorina“
Hotel „Jahorina“ Napravljen je na 1632 m/nv. Prvobitna zgrada je izgrađena 1950.- godine i imala je 95 ležaja u organizaciji Sindikata BiH i grada Sarajevo. Tada se zvao Sindikalni planinarski dom „Jahorina“.
• 1957. godine izvršena je adaptacija objekta u C kategoriju.
• 1960. godine ovaj objekat sindikati predaju na upravljanje hotel „Evropi“ iz Sarajeva.
• 1962. godine formirano je samostalno preduzeće hotel „Jahorina“ čiji je osnivač opština Pale.
• 1970. godine, hotel ulazi u sastav Gradskog saobraćajnog preduzeća Sarajevo.
• 1974. godine radi se dogradnja stare zgrade i ozidana nova na pet spratova.
14.01.1975. godine otvoren je hotel „Jahorina“ A- kategorije. To je savremeni objekat sa 70 dvokrevetnih i 24 jednokrevetne sobe u novom dijelu hotela i 8 dvoktevetnih i 8 trokrevetnih soba u starom dijelu hotela. Svaka soba ima kupatilo, a hotel posjeduje i zatvoreni bazen. Hotel nudi uslugu najma i servisa ski opreme, a posjeduje i svoju ambulantu. Pored hotela se nalaze polazne stanice jednosjedih žičara i to TREĆE koja se spušta u Vrhpraču i PRVE koja vodi na Ogorjelicu, kao i ski liftovi. Gosti sa donje strane hotela izlaze direktno na ski stazu.
ORGANIZOVANO SKIJANJE NA JAHORINI
SARAJEVSKI SMUČARSKI KLUB
Godine 1933. u Sarajevu je osnovana prva samostalna smučarska organizacija pod imenom Ski-klub Sarajevo. Sve do rata 1941. godine, ovaj klub je činio značajne napore na unaprijeđenju do tada nepoznatog smučanja, kao i takmičenja u svim kategorijama. U ovom periodu odrađeno je međunarodno takmičenje u alpskim disciplinama na Jahorini. Mnogo je učinjeno i na obezbjeđenju materijalne baze za razvoj smučarstva. Izgrađeni su domovi na Crepoljskom i na Jahorini. Međutim, dotadašnji uspješan rad kluba, kao i sve što je do tada učinjeno, uništeno je za vrijeme rata. Mnogi aktivi članovi kluba u toku rata su izgubili život. Domovi, koji su sa velikim naporima i samoodricanjima podignuti, uništeni su, tako da se po završetku rata moralo početi iznova. Formirana su planinarsko-smučarska društva, koja su se više bavila planinarstvom nego smučarstvom. Tek 1954. godine formiranjem samostalne smučarske organizacije pod nazivom Sarajevski smučarski klub, počeo je intenzivniji rad na unaprijeđenju smučarskog sporta u Sarajevu.
Rad kluba, koji je prilikom formiranja brojao 60 članova, a 1975. godine ih ima 500, uglavnom se odvija u dva pravca: uzdizanje kvaliteta u alpskom smučanju i podizanje materijalne baze kluba, uslova za uspješan rad. Izgrađen je dom „Mladost“ na Jahorini, kapaciteta 70 ležaja, lift kapaciteta 700 osoba na sat, izgrađene su staze vrhunskog kvaliteta za spust, slalom i veleslalom, tako da su se na Jahorini mogla održavati sva takmičenja u alpskim disciplinama. Takmičari ovog kluba su uglavnom bili dominantni na republičkim BiH takmičenjima. Nekoliko članova kluba je nastupalo i za državnu reprezentaciju. Za svoj uspješan rad Sarajevski smučarski klub je dobio niz značajnih priznanja:
1975. godine, proslavljajući 20-godišnjicu svog postojanja i rada, klub je prihvatio i organizaciju Evropskog kupa u spustu. Da bi obezbijedili potrebne uslove za održavanje ovako značajne priredbe, uz pomoć svih zainteresovanih u gradu, u toku ljeta napravili su spust stazu dužine 3200 metara sa visinskom razlikom od 782 metra. Staza ovih dimenzija zadovoljava propise FIS-a i na njoj se mogu održavati sva takmičenja u alpskim disciplinama. Izgradnja staze za spust je doprinjela da Jahorina stane rame uz rame sa ostalim ski centrima u tadašnjoj Jugoslaviji pa i Evropi. Dugogodišnji predsjednik ovog kluba je bio Radoslav Džodžo.
SMUČARSKO – PLANINARSKO DRUŠTVO „JAHORINA“ – SARAJEVO
Osjećajući potrebu da se pripadnici JNA i članovi njihovih porodica, kao i rezervne vojne starješine organizovanije bave smučanjem, 12.11.1950. godine osnovan je Smučarski klub „Jahorina“ – Doma JNA u Sarajevu. U prvoj godini postojanja učlanjeno je 800 članova, od čega se oko 200 aktivno bavilo smučanjem. Smučarski klub „Jahorina“ je novembra 1951. godine pripojen Sportskom društvu „22. decembar“. Na godišnjoj skupštini Sportskog društva, novembra 1954. godine, klub se ponovo osamostaljuje i dobija naziv Smučarsko planinarsko alpinističko društvo JNA „Jahorina“.Ideja o izgradnji smučarsko-planinarskog doma na Jahorini prihvaćena je na godišnjoj skupštini 1957. godine. Članovi društva dobrovoljnim radnim akcijama su izgradili dom „Partizan“ na Jahorini i otvorili ga 22. decembra 1959. godine.
Iste godine SPD Jahorina je dobilo društvene prostorije u domu JNA. Društvo je tada imalo preko 800 članova. 1960. godine formirana je takmičarska ekipa smučara omladinaca. Društvo je jedan od predlagača organizovanja smučarskog „Jahorinskog kupa“, a takođe i organizator planinarskog orijentacionog takmičenja „Jahorinske staze“, koje je postalo tradicionalno. Svake godine organizuje planinarski pohod „Igmanski marš“. Ovo društvo je dalo krupan doprinos u razvoju smučarstva i planinarstva u Sarajevu i Bosni i Hercegovini uopšte. Društvo je dobilo mnogo nagrada i priznanja za svoj rad. 1962. godine organizacija „Jahorinskog kupa“ bila je poverene ovom društvu. Društvo organizuje smučarske kurseve za početnike na kojim je od svog osnivanja do januara 1976. osposobilo oko 3000 mladih smučara. SPD „Jahorina“ izgradilo jje dobrovoljnim radnim akcijama ski lift kod doma „Partizan“ na Jahorini i pustilo ga u rad 1976. godine.
Podaci dobijeni od Riste Kurilića i Milivoja Nikolića, tadašnjih potpredsjednika Smučarsko – planinarskog društva „Jahorina“ Sarajevo.
(www.palelive.com / Isječak iz knjige Dr. Ljuba J. Mihića „JAHORINA CENTAR ZA REKREACIJU“, Knjiga objavljena u čast Jahorinskog kupa 1976. godine)
