Kada se fudbal igrao sa više srca

SOKOLAC – Realizacijom projekta „100 godina fudbala na Sokocu“, kroz 11 planiranih aktivnosti u narednih sedam mjeseci, biće stvoreni bolji uslovi za rad i pojačani kapaciteti za razvoj ovog sporta na Sokocu, nakon gašenja Fudbalskog kluba /FK/ „Glasinac“.

Sokočanina Mišu Paunića /63/, penzionera, a nekada jednog od uspješnijih fudbalera „Glasinca“ posebno raduje što će biti uređen stadion „Bara“, na kome je proveo skoro 20 godina.

On podsjeća za Srnu da je prvi FK „Glasinac“ osnovan 1936. godine, a njegov rad obnovljen nakon Drugog svjetskog rata 1949. godine. Klub se takmičio sve do juna 2011. godine, kada je ugašen zbog loše materijalne situacije.

Mišina šira porodica je, kako kaže, postala dio istorije fudbala u ovom mjestu još od samog nastanka „Glasinca“, u čijem je osnivanju učestvovao njegov otac Rade Paunić.

„Prema priči mog oca, ideja o prvom kvalitetnijem okupljanju oko fudbalske lopte potekla je od Nijemca Karla Placa, koji je nakon Prvog svjetskog rata ostao da živi u našem gradu radeći kao stručnjak za mašine za prorez oblovine na prvoj pilani u ovom mjestu.

Oko Place, kao dobrog fudbalera, okupilo se nekoliko mladih koji su zavoljeli tu igru i nastao je FK „Glasinac“, prisjeća se Paunić.

U početku su igrani prijateljski mečevi između tek formiranih fudbalskih timova u susjednim opštinama Rogatica, Goražde, te sa sarajevskom „Slavijom“.

Tek pedesetih godina prošlog vijeka, sa razvojem države i prvih privrednih preduzeća, počela se razvijati i nadgradnja, obrazovanje, kultura i sport.

„Sreća je htjela da je među prvim učiteljima u sokolačku osnovnu školu 1951. godine iz Crne Gore došao učitelj Milan Bašić, a potom i veterinarski tehničar Ivica Idžotić, oko kojih su se okupili dobri fudbaleri i zaljubljenici u sport i brzo uključili u razvoj fudbala u našem gradu“, objašnjava Paunić.

Iz porodične priče, on se sjeća imena tadašnjih fudbalera LJube Soldara, Živka Dobrilovića, Rajka Bojovića, Đure Mišića, Radislava Marića. Među prvim aktivistima na formiranju tima, a kasniji igrači bili su i Mišin otac Rade sa braćom Milošem i Vojkanom.

Prvo fudbalsko igralište, u blizini današnjeg sokolačkog Doma zdravlja, zamijenili su lokalitetom „Stara Bara“, gdje je osamdesetih godina prošlog vijeka izgrađena UNIS-ova fabrika. Konačno je izgrađen stadion „Bara“, uz prateće objekte, na kome se danas odigravaju sve sportske aktivnosti na Sokocu.

Paunić napominje da je „Glasinac“ iznjedrio nekoliko veoma uspješnih fudbalera, a među prvima je bio Braco Nešković, koji je iz sokolačkog tima otišao u „Bosnu“ /Visoko/, tadašnjeg drugoligaša bivše Jugoslavije, i tu ostao kao jedan od najuspješnijih igrača.

Iz sokolačkog kluba je 1977. godine, kako navodi, u FK „Sarajevo“ otišao Miloš Đurković i zajedno se sa ovim timom 1984/85. godine okitio titulom šampiona i najboljeg golmana tadašnje Jugoslavije.

Godinu dana kasnije iz „Glasinca“ u „Željezničar“ odlazi i Mišo Paunić, gdje 12 mjeseci igra na mjestu centar-halfa, a nakon povratka iz tadašnje JNA dvije godine igra za prvoligaša zenički „Čelik“.

Nakon raspada starog „Glasinca“ na Sokocu su 2011. godine osnovana dva fudbalska kluba – Omladinski fudbalski klub „Glasinac 2011“, koji danas igra u Drugoj ligi Republike Srpske, Grupa istok i Fudbalski klub „Sokolac“, koji radi sa mlađim selekcijama.

Realizacijom projekta „100 godina fudbala u Sokocu“ ukupne vrijednosti 40.000 KM nedavno je organizovan Sedmi memorijalni omladinski turnir „Srđan Tomić i Vladica Babović“, a planirani su i uređenje stadiona „Bara“ i sanacija ograde na ovom sportskom terenu, sportsko-edukativne škole za djecu.

U planu je i odigravanje više prijateljskih susreta i predstavljanje javnosti Monografije „100 godina fudbala na Sokocu“.

Projekat „100 godina fudbala u Sokocu“ biće sproveden u narednih šest-sedam mjeseci u okviru „Regionalnog programa lokalne demokratije na zapadnom Balkanu“ /ReLOad/, koji finansira EU, a sprovodi Razvojni program UN /UNDP/.

(www.palelive.com / Srna)