Огласи
BIJELJINA – U Spomen-području „Jasenovac“, u prisustvu najviših hrvatskih zvaničnika, 27. novembra 2006. otvoren je Obrazovni centar i Memorijalni muzej sa novom postavkom o žrtavama ustaškog logora smrti.
Samo sedmicu poslije svečanog otvaranja te postavke, u atmosferi negativnih ocjena, autor Nataša Mataušić podnijela je ostavku na mjesto predsjednika Upravnog vijeća Spomen-područja Jasenovac.
Mnogi članovi jevrejske zajednice u Hrvatskoj, ali i istoričari iz Srbije i Republike Srpske, upozorili su da nova postavka ne pokazuje sve strahote kojima su logoraši bili izloženi.
Tadašnji direktor Spomen-područja Jasenovac Nataša Jovičić pravdala je novu postavku tvrdnjom da „ne žele da prikazuju anonimne hrpe osakaćenih i ubijenih ljudi jer se tako reprezentira zločin, a žrtva dehumanizuje“.
Zato su iz postavke Muzeja u Jasenovcu izbačena sredstva za ubijanje – gvozdene poluge, maljevi i klinovi, kao i fotografije ubijenih i masakriranih lica.
Mnogi kritičari ove postavke tvrde da je to samo jedan od dijelova strategije Hrvatske da umanji zločine iz doba kada je ta zemlja bila fašistička tvorevina i saveznik Adolfa Hitlera, te da se pokuša sakriti genocid koji su nad Srbima, Jevrejima i Romima počinile ustaše.
Posebno se to odnosi na pokušaje da se Srbi, mada su oni u najvećem broju žrtve Jasenovca, što manje pominju kao oni nad kojima je počinjen zločin.
Prve procjene o broju ubijenih osoba u koncentracionom logoru Jasenovac, odmah nakon rata 1945. godine, kretale su se od 500.000 do 700.000 ubijenih.
Jedan od najpoznatijih njemačkih istoričara Holm Zundhausen u knjizi objavljenoj 1983. godine navodi da je u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj bilo 1.200.000 žrtava, od kojih se veliki dio vezuje za Jasenovac.
Hrvatski statističar Jakov Gelo naveo je 1987. godine da je u Jasenovcu ubijeno ili je stradalo na razne načine više od 700.000 ljudi.
(www.palelive.com / Srna)
