Огласи
ZVORNIK – Na snimanju kadrova dokumentarnog filma „Svjedok“, posvećenog ratnom putu najpoznatijeg srpskog patologa Zorana Stankovića, danas su na Glođanskom brdu kod Zvornika u povorci sjećanja učestvovali stanovnici Zvornika, Šekovića i Osmaka.
Filmska ekipa, koju je vodio režiser Denis Bojić, snimila je kadrove kod spomen-ploče na Glođanskom brdu, podignute u znak sjećanja na 126 poginulih boraca Vojske Republike Srpske i srpskih civila, od kojih osam još nije pronađeno.
Bojić je rekao novinarima da je na Glođanskom brdu završeno peto snimanje povorke sjaćanja, nakon dosadašenjeg intenzivnog rada.
Prema njegovim riječima, u dosadašnjem dijelu snimanja filma učestvovalo je oko sedam hiljada ljudi i u oranizacionom, i produkcijsom dijelu, što ovaj projekat svrstava u jedan od najkompleksnijih, najtežih i najobuhvatnijih projekata dokumentarnog karaktera na srpskom govornom području.
„Trudili smo se da obuhavtimo što širi geografski prostor stradanja Srba i da, ne samo kroz povorke sjećanja, zabilježimo ispovijesti ljudi koji su preuzimali tijela iz masovnih grobnica i da u što širem segmentu prikažemo rad patologa Zorana Stankovića, te da na jedan, prije svega, dostojanstven način napravimo testamnet srpakog sjećanja“, naglasio je Bojić.
On je dodao da su, nakon do sada urađenog, tek na pola puta.
„Očekuju nas još ogromni produkcijski izazovi da sve ove kolone stopimo u jendu kolonu povorke sjećanja koja bi trebalo da u Aleji velikana u Beogradu na grobu doktoru Stankoviću oda počast njemu i svim srpskim žrtvama, što je i krajnji cilj ovog filma i ovog projekta“, rekao je Bojić.
Bojić je zahvalio svima koji su učestvovali u snimanju ovog dokumentarnog filma, pojedincima, institucijama, opštinskim, gradskim i republičkim organizacijama koje su učestvovale u organizaciji ovog projekta, kao i svima koji su dali puni doprinos da se na kraju uradi ogorman posao.
„Hvala Radio televiziji Republike Srpske i Centru za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica koji su podražali ovaj projakat da uspije“, dodao je Bojić.
Branka Tešić Živković, kojoj su na Glođanskom brdu ubili oca Krstu i brata Miću, koji je imao 24 godine, rekla je da je teško pričati o tim zločinima jer su svi ubijeni bili mučenici Isusovih muka.
Ona je naglasila da su ubijeni Srbi izgledali tako kao da su otimani iz usta gladnih vukova i dodala da su bili rastrgani ljudi koji se nisu mogli prepoznati bez doktora Stankovića.
„Zahvaljujemo režiseru Bojiću koji snima ovaj film da se vidi na kojim mukama su ljudi ginuli i ubijani i da jednostavo imamo dokaze kako bi se neko osudio za ovaj neviđeni zločin“, rekla je Živkovićeva.
Vladimir Stevanović imao je 12 godina kada mu je na Glođanskom brdu nestao otac Đorđo.
„Još tražimo tijelo oca Đorđa, jer je svaka nada da je živ izgubljena, da ga dostojanstveno sahranimo i da idemo na mjesto na kome možemo da mu odamo počast, prislužimo svjeću i položimo cvijeće“, rekao je Stevanović.
On je zahvalio doktoru Stankoviću koji je pomogao mnogim porodicama u traženju i prepoznavanju ubijenih ljudi i unakaženih tijela.
„Roditelj sam, hvala Bogu imam dvoje djece, i ne mogu da shvatim da je ljudsko biće u stanju da uradi to, kao što su radili na Glođanskom brdu i na drugim mjestima“, rekao je Stevanović.
Na Glođanskom brdu kod Zvornika, 6. novembra 1992. godine, 126 boraca Vojske Republike Srpske ubili su na svirep način pripadnici takozvane Armije BiH.
Ubijani i nestali borci na Glođanskom brdu bili su pripadnici Zvorničke i Šekovačke brigade Vojske Republike Srpske.
Na Glođanskom brdu, na mjestu stradanja, tri puta je postavljana Spomen ploča sa natpisom: „Ovdje je ubijeno 126 boraca Vojske Republike Srpske“, ali su ih, nakon postavljanja, svaki put nepoznata lica porazbijala. Četvrta je oštećena jednim metkom.
(www.palelive.com / Srna)
