Огласи
SARAJEVO – Mitropolija dabrobosanska i Crkvena opština Blažuj obilježile su danas 120 godina postojanja Hrama Svetog Save u Blažuju, oko kojeg se srpski narod decenijama tradicionalno okuplja prve nedjelje poslije Krstovdana.
Protojerej-stavrofor Ranko Bilinc rekao je u obraćanju okupljenim vjernicima da je srpski narod obnavljajući stare svetinje sačuvao pravoslavne zakone i srpsku duhovnost.
On je naglasio da su stare svetinje sudbinski vezale duhovnu, kulturnu i prosvjetnu djelatnost sa nacionalnim bićem svog naroda.
„U teškim vremenima, kada smo ostajali bez gradova, iza zidova naših hramova sačuvale su se osnove naših institucija“, rekao je protojerej-stavrofor Bilinc.
Bilinc je podsjetio da se u srednjem vijeku Blažuj pominje 1445. godine, te da Hram Svetog Save čuva dragocjena sjećanja o pobožnim precima koji su ovu crkvu gradili, čuvali i ukrašavali, ostavljali priloge i dragocjenosti.
„Pregledom arhiva došlo se do značajnih saznanja da je blažujska parohija 1882. godine imala sedam sela, 71 dom i 505 članova“, napomenuo je Bilinc.
Starješina hrama Darko Danilović istakao je da je ova crkva svjedok postojanja pravoslavnih hrišćana na tom prostoru.
„Iz tog razloga ne smijemo zaboraviti ovaj hram i njegovo postojanje da ne bi zaboravili ko smo, šta smo i odakle smo“, rekao je sveštenik Danilović u obraćanju okupljenim vjernicima.
Danilović je napomenuo da narod u Blažuju danas živi dosta teško i da se pravoslavni vjernici broje u desetinama za razliku od vremena kada ih je bilo nekoliko hiljada.
On je zahvalio gradu Istočno Sarajevo, te opštinama Istočno Novo Sarajevo i Istična Ilidža i Ilidža za pomoć koju su dali da bi obilježili jubilej.
Predsjednik Zavičajnog udruženja „Ilidžanci“ Milan Pejić izjavio je da obilježavanje ovog jubileja predstavlja ohrabrenje Srbima koji su ostali da žive u FBiH nakon rata.
On je napomenuo da, pored crkve, Blažuj ima i Osnovnu školu koja je otvorena 1892. godine, a pohađala su je djeca svih nacionalnosti.
Osamdesetdvogodišnji Slavko Urta istakao je da su se mnogi Srbi odselili poslije rata, da oni koji su ostali danas nisu ugroženi iako je odmah nakon rata bilo provokacija.
„Na ovim prostorima nekad su živjele brojne srpske porodice poput Kuljana, Jankovića, Šoja, Bogdanovića, Filipovića, Zeljaja, Kuljana…. Sad je ostalo svega 70 do 100 porodica“, priča Urta.
U kulturno-umjetničkom programu, koji je uslijedio poslije Svete liturgije, učestvovalo je Kulturno-umjetničko društvo „Slavija“ iz Istočnog Novog Sarajeva.
Temelj crkve Svetog Save u Blažuju osveštan je na Petrovdan 1896. godine. Crkva je završena za nešto više od godinu dana, a 21. septembra 1897. godine osveštao je NJegovo visoko preosveštenstvo mitropolit dabrobosanski Nikolaj.
Za ovu crkvu mitropolit dabrobosanski Đorđe ostavio je 4.000 forinti i izrazio je želju da u njoj bude sahranjen. On je umro 8. februara 1896. godine, prije nego što je počela gradnja crkve, pa je privremeno sahranjen na koševskom groblju. NJegovi zemni ostaci preneseni su u blažujsku crkvu 1898. godine, godinu dana nakon što je osveštana.
U ratu 1992. godine crkva i parohijski dom pretrjpeli su oštećenja. Nakon rata pristupilo se obnovi crkve i doma, zaslugom paroha Zorana Jerinića.
NJegovo visokopreosveštenstvo mitropolit dabrobosanski Nikolaj /Mrđa/ osveštao je obnovljeni hram 10. oktobra 1999. godine.
(www.palelive.com / Srna)
