Огласи
SOKOLAC – Pripadnici romanijskih brigada, kroz koje je prošlo oko 15.000 boraca, obilježili su danas 25 godina od osnivanja ovih jedinica Vojske Republike Srpske uz poruku da odbrana Srpske još traje.
Obilježavanje 21. maja – Dana romanijskih brigada počelo je služenjem parastosa u crkvi Svetog proroka Ilije na Sokocu u prisustvu porodica poginulih boraca, demobilisanih boraca, ratnih vojnih invalida, predstavnika privrednog, društvenog i političkog života grada Istočno Sarajevo i opštine Sokolac.
Vijence na centralno Spomen-obilježje položile su delegacije Boračke organizacije Republike Srpske, Opštinske boračke organizacije Sokolac i opštinskih boračkih organizacija Sarajevsko-romanijske regije, grada Istočno Sarajevo i opštine Sokolac, te SUBNOR-a opštine Sokolac.
Predsjednik Odbora boračkih organizacija Sarajevsko-romanijske regije Željko Lalić rekao je novinarima da je Prva romanijska pješadijska brigada proistekla iz 216. Brdske brigade čija je komanda bila na Han Pijesku.
„Iz romanijskih brigada poginulo je ukupno oko 1.100 boraca, a samo sa područja Sokoca više od 280 boraca“, istakao je Lalić.
Lalić je uvjeren da Republika Srpska ne bi postojala u ovakvom obliku u kakvom je sada da nije bilo romanijskih brigada.
On je poručio da ni u kom slučaju srpski narod ne smije dopustiti da bilo ko ugrozi Republiku Srpsku, koju je stvorilo više od 25.000 njihove poginule braće.
„Svim srpskim borcima kažem da borba za Republiku Srpsku još nije završena i ako hoćemo da je sačuvamo možemo to jedino jedinstveni, zajedno, kakvi smo bili od 1992. do 1996. godine“, rekao je Lalić.
Predsjednik Odbora boračkih organizacija Sarajevsko-romanijske regije istakao je da su zajednica i društvo mnogo toga zaboravili kada je riječ o onima koji su stvarali Srpsku, a posebno kod zapošljavanja demobilisanih boraca i djece poginulih boraca.
Prema njegovim riječima, na području opštine Sokolac bez stalnog posla je oko 60 djece poginulih boraca.
Sreto Pantić je ratni komandant bataljona u Prvoj romanijskoj pješadijskoj brigadi koja je pokrivala dio sarajevskog i goraždanskog ratišta i Nišićku visoravan, takođe više očekuje od države, koju je stvarao sa saborcima.
„Kroz moju jedinicu je prošlo oko 1.500 boraca, poginulih i ranjenih je bilo mnogo, posebno na Nišićkoj visoravni gdje je neprijateljska vojska neprestano pokušavala probiti linije naše odbrane, poginulo je 10 boraca i skoro 100 ih je ranjeno“, prisjeća se Pantić.
On je nezadovoljan statusom demobilisanih boraca od kojih veliki broj ne radi ili radi na crno, a oni koji su dobili penziju žive teško od malih primanja.
Niko Košarac, otac dva poginula borca Spasimira /1971/ i Milomira /1974/, je mišljenja da bi vlast i sama država trebala više da povede računa o boračkim kategorijama.
NJegovi sinovi su bili u jednom rovu i poginuli su istog dana – 18. januara 1994. godine na ilijaškom ratištu. Nakon potpisivanja Dejtona, posmrtne ostatke svojih sinova Košarac je iz porodičnog groblja prenio u Vojničko spomen-groblje na Sokocu.
Prva romanijska pješadijska brigada je počela sa dejstvima na ratištima širom bivše Jugoslavije prije izbijanja rata na području Romanije.
Druga romanijska motorizivana brigada je osnovana 21. maja i pokrivala je gotovo kompletno sarajevsko-romanijsko ratište, a iz nje su kasnije proistekle druge brigade koje su branile područje Sarajeva i Romanije.
Prva Romanijska pješadijska brigada bila je pod komandom Sarajevsko-romanijskog korpusa, a Druga romanijska motorizovana brigada pod komandom Drinskog korpusa Vojske Republike Srpske.
(www.palelive.com / Srna)
