Огласи
ISTOČNO NOVO SARAJEVO – Na književnoj večeri, koju je Srpska pravoslavna crkvena opština novosarajevska organizovala povodom proslave Svetog Save, pisac LJiljana Habjanović Đurović večeras je u Kulturnom centru Istočno Novo Sarajevo predstavila svoj najnoviji roman „Gora preobraženja“.
U prepunoj sali Kulturnog centra, Đurovićeva je rekla da knjiga govori o Svetom Savi, besmrtnom vladaru i vječitoj svijesti i savjesti srpskog naroda.
Ona kaže da je ovo djelo nastalo tokom pisanja romana „Voda iz kamena“ 2009. godine, kada je sanjala Svetog Savu koji joj je „rekao za nju nešto lično, ali i pokazao nešto što je važno za naš narod“.
Kada se probudila, kaže Đurovićeva, shvatila je da bi trebala da napiše knjigu o Svetom Savi, ne zbog svetitelja, nego „zbog nas“.
Ona je rekla da se dugo pripremala za ovaj roman, koji je počela da piše u ljeto 2012. godine. Putovala je i obišla većinu mjesta na kojima je bio Sveti Sava. Bila je u Svetoj zemlji, egipatskoj, judejskoj i sinajskoj pustinji, obišla Maloazijsku obalu, te bila u manastiru Sveta Katarina i ostalim manastirima vezanim za život i vrijeme Svetog Save.
„Bila sam i u manastiru Svete Trojice u Crnoj Gori gdje se čuva kovčeg u kojem su bile njegove svete mošti, u Mileševi sam cjelivala njegovu ruku, a u Žiči su mi dopustili da uđem u keliju gdje se Sveti Sava godinama molio i gdje je svojim molitvama to mjesto pretvarao u carstvo nebesko“, rekla je Đurovićeva.
Na tom mjestu, rekla je, pomolila se Svetom Savi da joj pomogne da napiše knjigu, da on sadejstvuje u oslikavanju ikone riječima.
Tokom priprema za pisanje romana čitala je knjige vezane za istorijske okolnosti, običaje i način života koji su vladali u 12. i 13. vijeku, Savine biografe, kao i knjige svetih otaca o molitvenom tihovanju, jer je Sveti Sava bio i molitveni tihovatelj.
„Od mitropolita Amfilohija sam dobila blagoslov da svom dotadašnjem molitvenom pravilu i sama dodam molitvu tihovanja i ta priprema duše, u stvari, je bila najvažnija. Tako sam se nekako pripremila da se usudim da počnem da radim na rukopisu romana o Svetom Savi“, rekla je Đurovićeva.
Uprkos tome što su mnogi pisali o Svetom Savi, ona je naglasila da veoma malo o njemu znamo. Uglavnom se govori da je bio prvi srpski arhiepiskop i prvi srpski prosvetitelj, čime se uloga i značaj Svetog Save u javnosti sužava.
„Sveti Sava je nešto veličanstveno! On je najveće bogatstvo i najveći dar koji je Bog dao srpskom narodu i upoređivati bilo koga sa njim, to je kao upoređivati sijalicu sa saborskom svetlošću“, naglasila je Đurovićeva.
Ona smatra da je Sveti Sava bio tako izuzetan, jer je „bio sav Hristov“ i da nikada ne bi bio takav bogoslov i prosvetitelj, da nije bio svetitelj.
„Prvo je ispunio sebe svjetlošću Duha svetoga, a onda to što je primio od Boga dao nama, odnosno osvetlio nas. Zato je Svetosavlje onaj trag svetlosti za kojim smo mi išli kroz tamu vekova“, navela je Đurovićeva.
Ona je rekla da su Srbi jedini narod čiju su državu i crkvu stvorila dvojica svetitelja – prepodobni Simeon Mirotočivi i Sveti Sava.
Đurovićeva je podsjetila da je Sveti Simeon oslobodio Srbiju od vizantijskog uticaja i stvorio samostalnu srpsku državu pošto je ujedinio dvije srpske zemlje – Rašku i Zetu, a Sveti Sava stvorio samostalnu crkvu pod kojim se, kao pod krovom, svila srpska država.
„To je nešto što mi ne smijemo da zaboravimo, nešto na šta imamo pravo da budemo ponosni, ali i nešto što nas obavezuje jer, kao što je kazano, kome je mnogo dato, od njega se mnogo i traži“, poručila je Đurovićeva.
Ona je istakla da još od perioda kada je napisala prvu knjigu iz duhovnog ciklusa – roman „Petkana“, osjeća veliki dug i veliku zahvalnost prema Bogu što joj je dato da piše takve knjige.
Liljana Habjanović Đurović napisala je veliki broj romana, među kojima su „Paunovo pero“, „Ženski rodoslov“, „Petkana“, „Zapis duše“, „Voda iz kamena“, te četiri antologije duhovne poezije i publikaciju „Srbija pred ogledalom“.
(www.palelive.com / Srna)
