Republika Srpska i Makedonija na udaru „Narandžastih revolucija“

ANDRIĆGRAD – Republika Srpska i Makedonija danas su na udaru „narandžastih revolucija“, jer su to dva nepokorena elementa u lancu „banana-država“ koje Zapad stvara na Balkanu, rečeno je na otvorenom panelu „Narandžasti Balkan“ održanom u Andrićgradu.

Politički analitičar Dragomir Anđelković rekao je da je Balkan uglavnom pokoren i da ga čine, u većini slučajeva, zemlje koje su pristale da budu „banana-države“ kojima neko sa strane upravlja.

„Izuzeci su u ovom trenutku Republika Srpska i Makedonija, koja je sad pod udarom“, smatra Anđelković.

Prema njegovim riječima, Republika Srpska nalazi se na liniji interesa Zapada koji se svode na centralizaciju BiH, a Makedonija se, nakon što je iskazala bliskost sa Rusijom i Kinom, te uspostavila bratske veze sa Srbijom, našla pod udarom „narandžaste revolucije“, uz ubacivanje albanskog terorističkog elementa.

On navodi da SAD poslije Dugog svjetskog rata, nakon vojnih, uvode druge mehanizme za rušenje legalno izabranih vlasti – nevladine organizacije, medije i druge organizacije kako bi iznutra kontrolisale političke procese i kako bi onemogućile da se oni otrgnu kontroli.

„Nastavak takve politike je kreiranje strategije `narandžastih revolucija` što se može nazvati mirnodopskom agresijom, odnosno kako u zemljama koje nisu pokorene dovesti poslušnike bez formalnog napada – kako ih osvojiti putem medija, nevladinih organizacija i ekonomskih pritisaka“, pojašnjava Anđelković.

On smatra da je prva „narandžasta revolucija“ izvedena u Srbiji 1999. godine.

„Te `narandžaste revolucije` kasnije su se preselile na Istok. Delimično su uspele u Gruziji, u Ukrajini su u toku, u Kirgiziji je prvo uspela pa je propala, a u Rusiji su doživele potpuni neuspeh“, ističe Anđelković.

Moderator skupa, publicista i vojni analitičar Miroslav Lazanski smatra da Balkan još nije „narandžast“, ali da pojavnih pokušaja u tom pravcu ima, pa i prema Republici Srpskoj, koja je sa te strane potencijalno ugrožena.

„To je bio pokušaj prošle godine u Federaciji BiH kada smo imali nemire na ulicama koji su pretili da se prenesu na teritoriju Republike Srpske. Najnoviji pokušaj je nasilno rušenje legalno izabrane Vlade u Makedoniji“, smatra Lazanski.

On pojašnjava da je klasični metod rušenja vlasti koje nisu po volji nasilnim i vojnim putem prevaziđen, te da Zapad već odavno pokušava da to čini uz pomoć isticanja problema ljudskih prava.

Lazanski ističe da se nalazimo u vremenu kada se te stvari ne obavljaju samo pomoću problematizovanja ljudskih prava, nego i takozvanim hibridnim načinom ratovanja, a to su nevladine organizacije.

„Moderne zemlje ne žele da im vojnici ginu u ratnim operacijama i zato angažuju privatne organizacije. Tako i na planu nevladinog sektora postoje specijalizovane nevladine organizacije koje obavljaju poslove rušenja legalno izabranih vlada pomoću veoma perfidnih metoda. Meka sila uz upotrebu nevladinih organizacija“, tvrdi Lazanski.

Prema njegovom mišljenju, mentor događanja u Makedoniji je Američka organizacija za demokratiju, a finansijski mentor je Sorošev fond.

Predsjednik Srpskog sabora „Zavetnici“ Stefan Stamenkovski smatra da je u Republici Srpskoj pokušana „naranadžasta revolucija“ u predizbornom procesu pred opšte izbore prošle godine, kada su zapadne nevladine organizacije dobijale veliki novac i uložile velike napore da ujedne opoziciju, a potom da neke njene elemente pošalju na dodatnu obuku u LJubljanu i Beč.

On je čestitao građanima i rukovodstvu Srpske koje je sve te prijetnje na vrijeme uočilo i prema njima se ophodilo na najbolji način i nije dozvolilo da dođe do međunacionalnog sukoba.

„Rukovodstvo Republike Srpske nije palo na ispitu, obavilo je posao na najbolji mogući način i došlo je do toga da je Srpska, iako je entitet i sa smanjenim ingerencijama u odnosu na ono što je dobila u Dejtonu, najslobodnija teritorija na Balkanu“, konstatovao je Stamenkovski.

Prema njegovom mišljenju, sličan scenario je pokušan i u Makedoniji.

On naglašava da je veliki problem to što je najveći broj nevladinih organizacija ustvari vladine organizacije zapadnih država.

On je izložio strategiju Srpskog sabora u borbi protiv obojenih revolucija u čest tačaka.

Stručnjak za bezbjednost i borbu protiv terorizma DŽevad Galijašević istakao je da je Republika Srpska bila primarna meta prošlogodišnjih nemira u Federaciji BiH /FBiH/, odnosno kako da se oduzme dio njene teritorije i njenih ovlaštenja.

„Srpski narod je meta zbog svoje državotvorne tradicije. Ako nema Srpske, nema državotvorne ideje ni za BiH, niti njene stabilnosti. FBiH je nestabilna zbog odnosa Hrvata i Bošnjaka, pa je zvog toga potrebno destabilizovati i Republiku Srpsku“, tvrdi Galijašević.

Politički analitičar Anđelko Kozomara rekao je da su prošlogodišnji nemiri u FBiH bili projektovani iz jednog centra sa namjerom da budu preneseni u Srpsku.

On smatra da stabilnost Republike Srpske može biti ugrožena nesaradnjom većih srpskih stranaka i da je zato potrebno da najveće stranke naprave veliku koaliciju.

Prema njegovom mišljenju, u BiH je izraženo potpuno nediplomatsko djelovanje ambasadora zapadnih zemalja koji se direktno miješaju u vlast i ekonomiju.

Kozomara predviđa da će ovaj prostor zahvatiti kraći rat, kraćeg dometa i kraćeg vremenskog perioda, „radi ispravljanja granica“.

Politički analitičar Branko Radun smatra da Republici Srpskoj prijeti rizik od unutrašnje destabilizacije.

„Predsjednik Srpske Milorad Dodik je sačuvao Republiku Srpsku, ali u dijelu međunarodne zajednice i u Sarajevu postoje interesi da on bude zamenjen nekim ko je `mekši` i manje proruski nastrojen“, kaže Radun.

Prema njegovim riječma, „obojene revolucije“ uspijevaju ako su postignuti određeni preduslovi – da je država siromašna, korumpirana, te ako je visok nivo nepravde.

„Onda nevladine organizacije dobijaju na snazi. Naše države su male i slabe i pod utiacajem stranaca i ne mogu da se tome odupru“, smatra Radun.

Makedonski analitičar Toni Naumovski klaže da se dio balkanskih zemalja nalazi pred novim pokušajem da bude ukinuta njihova državnost.

„Najveći pritisak je na države koje su nacionalne, kao što su Srbija, Republika Srpska i Makedonija“, rekao je Naumovski i dodao da je u Makedoniji u primjeni žešći oblik „narandžaste revolucije“.

Istoričar Aleksandar Raković smatra da bi „obojena agresija“ u Makedoniji mogla da uspije samo ukoliko bude praćena albanskom agresijom.

Prema njegovim riječima, sve „obojene revolucije“ prati pljačka i „religiozni intervencionizam“.

„Odbrana od `obojenih revolucija` je novo okupljanje ili stvaranje neke nove konfederacije koja može da se odupre napadima spolja, globalizaciji i drugim prijetnjama. Teško ćemo se rasparčani tome oduprijeti“, kaže Raković.

(www.palelive.com / Srna)