SOKOLAC – Manastir Svetog velikomučenika Georgija na Ravnoj Romaniji jedinstven je po mnogo čemu, a prvenstveno jer su na njegovim unutrašnjim zidovima umjesto ikonopisa upisana imena oko 4.100 srpskih boraca poginulih u odbrani Sarajevsko-romanijske regije, naglasio je arhimandrit Andrej Kovačević, nastojatelj ovog pravoslavnog hrama.
„Ovaj manastir je nova monumentalna građevina, nikla kao plod ljubavi naroda sarajevsko-romanijskog kraja, koji je želeo da se oduži svojim sinovima i očevima, precima i junacima, koji su živote dali za slobodu srpskog roda, od vremena Turaka, balkanskih ratova, Prvog i Drugog svjetskog rata do minulog odbrambeno-otadžbinskog“, istakao je arhimandrit Andrej u razgovoru za Srnu.
On je dodao da je ovaj hram svjedok vremena u kome su Srbi nakon potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma, bježeći iz Sarajeva i okolnih opština koje su do tada bile pod kontrolom Vojske Republike Srpske, sa sobom, uz osnovno za život, ponijeli i posmrtne ostatke svoje djece i najmilijih poginulih u ratu od 1992. do 1995. i najveći broj sahranili na Vojničkom spomen-groblju „Mali Zejtinlik“ na Sokocu, koje ima oko 1.000 grobnih mjesta.
Nastojatelj manastira podsjeća da je među njima bilo i mladih ljudi bez porodice i roditelja koje nema ko ni pomenuti, a čija su imena ostala upisana kao jedini svjedok njihove žrtve i postojanja.
On je dodao da je među imenima poginulih upisano i 25 ruskih dobrovoljaca koji su se borili rame uz rame sa srpskom vojskom.
U manastirskoj porti je i Kapela Svetog mučenika Petra Zimonjića Sarajevskog, mitropolita sarajevskog i dabrobosanskog koga su ubile ustaše u Drugom svjetskom ratu, i u njoj su upisana imena srpskih hajduka, pripadnika „Mlade Bosne“, solunskih dobrovoljaca i pripadnika kraljevske vojske u Drugom svjetskom ratu iz ovog kraja.
Hram na Ravnoj Romaniji u narodu odmilja nazvan i Romanijska Sokolica, kaže njegov nastojatelj, za razliku od drugih srpskih manastira sagrađen je 2002. godine na mjestu gdje ranije nije postojala crkva, a tri godine kasnije blaženopočivši mitropolit dabrobosanski Nikolaj proglasio ga je manastirom.
„Hram je nikao na inicijativu meštanina Petka Tomića, koji je darovao zemljište za izgradnju crkve, i bili bi grešni pred Bogom da to ne pomenemo“, navodi arhimandrit i dodaje da su tu ideju podržali mnogi dobrotvori, zajedno sa današnjim načelnikom sokolačke opštine Milovanom Bjelicom.
Do rukopoloženja sveštenomonaha Andreja u avgustu 2005. ovaj hram je bio filijalna crkva Mokro, a opsluživao ju je prota Milojko Drobnjak.
Ahimandrit Andrej je ponosan što već 15 godina ovaj hram duhovno živi po kanonima Srpske pravoslavne crkve i stjecište je pravoslavnih vjernika Sarajevsko-romanijske regije, onih koji dolaze iz inostranstva na manastirski sabor, te turista i zaljubljenika u planinske ljepote Romanije iz svih krajeva.
„Raduje da se narod vraća crkvi, a naročito mladi ljudi, zahvaljujući veronauci u školama, dolaze na službe, posebno u vreme posta, pričeste se, venčaju, krste se i krštavaju svoju decu o čemu svedoče naše matične knjige“, kaže nastojatelj manastira.
On naglašava da je primjetno osipanje sela, te velika pomjeranja stanovništva na ovim, kao i drugim prostorima Balkana, ali oni koji ovdje ostaju rado dolaze u manastir na Ravnoj Romaniji, mole se, saboruju i razgovaraju sa sveštenikom o svim značajnim pitanjima.
Arhimandrit Andrej smatra da se tokom komunizma srpski narod više udaljio od crkve nego za 600 godina pod vladavinom Turaka.
„U ovom manastiru nalazi se prelepa ikona Majke Božije Mlekopitateljice koja je pre deset godina donesena sa Svete Gore, gde su je radili monasi u isposnici, te se pred njom čine molitve i molebani za blagoslov i zdravlje svih koji potrebuju pomoć Božiju, Majke Božije i svetih Božijih ugodnika“, navodi nastojatelj manastira.
U porti manastira na Ravnoj Romaniji postoje manastirski konak i kapelica /paraklis/ posvećena Svetom Joanikiju Devičkom.
Ovaj hram obilježava saborni dan 10. i 11. avgusta – Dan osveštanja manastira, propraćen nizom duhovnih i svjetovno-kulturnih sadržaja, koji okupe nekoliko hiljada vjernika i gostiju iz zemlje i inostranstva.
Pod pokroviteljstvom Vlade Republike Srpske, u Manastiru Svetog Georgija služi se centralni parastos za sve poginule Srbe, u okviru obilježavanja 16. juna – Dana odbrane Sarajevsko-romanijske regije.
(www.palelive.com / Srna)