PRIŠTINA – Sve dok se čuje srpska riječ, služi Sveta liturgija i sa zvonika crkve Svetog Nikole oglašavaju zvona – ima nade da će Srbi i pravoslavlje, u svetosavskom duhu, opstati u Prištini.
U tom gradu broj živih Srba, zajedno sa dvojicom sveštenika Stanišom Arsićem i Zoranom Gođevcem, broji se na prste dvije ruke.
„Ima mnogo mesta /više od 150/, na Kosovu i Metohiji u kojima je, usled zla koje su nad živim Srbima i svim onim što je pravoslavno počinili Albanci, zanemela srpska reč, u kojima se ne služi Sveta liturgija i u kojima o našem vekovnom prisustvu i življenju svedoče kameni ostaci ruiniranih i porušenih srpskih bogomolja“, ističe prota Staniša za Srnu.
Uprkos zlu i „poganim rečima“ ljudi zaposlenih u kosovskim institucijama, kojima je sakodnevno izložen, prota Staniša apeluje, proziva i priziva raseljene da smognu snage i da ne odustaju od svetilišta, poput hrama Svetog Nikole, u kojima su kršteni, vjenčani i koji ih čine Srbima i pripadnicima pravoslavne vjere.
„Mi smo tu. Ova svetinja je tu. Sa njenog zvonika čuje se zvono i zato bi svi oni koji vode poreklo iz ovog grada morali da se sete svetosavkog zaveta i naslednicima, kao što su to učinili preci, ostave zaveštanje da je odricanje od rodnog mesta – izdaja svete kosovsko-metohijske zemlje“, ističe prota Staniša.
Crkva Svetog Nikole je u martovskom pogromu 2004.godine devastirana i u njoj su, kako navodi prota Staniša, spaljene ikone, biblioteka, crkvene i domaćinske knjige, a izgorjeli su konak i zvonik.
„Crkva Svetog Nikole sagrađena na temeljima negdašnjeg manastira iz 13. vijeka 1830 godine. Kao i crkva Svetog Proroka Ilije u Vučitrnu bila je ukopana do polovine u zemlji, ali je početkom 20.vijeka otkopana i sagrađen je zvonik koji nadvisuje Prištinu i sa koga se zvuk zvona čuje sve do Gračanice i Kosova Polja“, pojašnjava prota Staniša.
Sveštenici i hram Svetog Nikole u Prištini svjedoče o srpskom narodu, vjeri i srpskoj kulturi.
„Mogu reći da je ova svetinja, kao i mi, raspeta, rastrgunuta i mučenička, jer opstajemo u Božjoj veri u jadu i jer od nedelje do nedelje u hram i njegovu portu ne zalazi niko, izuzev nas Božijih pastira“, krsteći se i moleći Svevišnjem na pomoći izgovara prota Staniša.
Zajedno sa svetilištem Svetog Nikole , „cijenu zle i pogane riječi i nauma“ plaća i Hram Hrista Spasa, čije postojanje u centru Pritšine osporavaju albanski ekstremisti.
„Imamo kompletnu dokumentaciju o vlasništvu upisanu u zemljišnim knjigama, ali veličanstven izgled te nedovršene svetinje, čiji je zvonik osveštao blaženopočivši patrijarh Pavle, udara u mali mozak ljude koji mrze srpstvo i pravoslavlje“, ističe prota i napominje da onima koji su uspostavili ovu vlast ne smeta da zidaju džamije i katoličke crkve.
Naime, na svega dvjesta metara od hrama Svetog Nikole i trista od Hrama Hrista Spasa u toku je rekonstrukcija Čaršijske džamije podignute na ostacima srpske crkve iz 13. vijeka.
„Upravo zidanje te džamije potvrđuje slutnje da je njima cilj da zagluše zvona na srpskim svetinjama, ne samo u Prištini već i na celom Kosovu i Metohiji“, kaže prota Staniša.
Odan crkvi i vjeri, prota Staniša je, dajući primjer drugima, zavještao u crkvi Svetog Dimitrija u sjevernoj Kosovskoj Mitrovici 65 srebrenjaka, koje su njegova prababa, baba i majka čuvale za napredak u domu Arsića.
„Priložio sam crkvi srebrenjake, skroman prilog za nešto što će večno trajati“, ističe prota i navodi da je od srebrnjaka nabavljen ćivot u kome se čuva „agnes“ za služenje liturgije u vrijeme Vaskršnjeg posta.
(www.palelive.com / Srna)