Огласи
Predsjednik Skupštine Organizacije vojnih starješina Republike Srpske pukovnik u penziji Blagoje Kovačević izjavio je da Sarajevo nikada nije bio opkoljen, nego je bio podijeljen grad, i to još od 3. marta 1992. godine, kada je srpski narod ustao protiv pokušaja muslimanske strane da ovlada Sarajevom.
„Tog 3. marta postavljene su barikade na ulazima u naselja i glavne ulice u kojima je živio srpski narod i na taj način spriječen je upad muslimanskih paravojnih jedinica koje su pokušale da zaposjednu srpska naselja u Sarajevu“, rekao je Kovačević Srni.
Od tada, kaže Kovačević, pa sve do kraja rata Sarajevo je bilo potpuno podijeljen grad, na muslimanski i srpski dio, a nikako opkoljen grad.
Prema njegovim riječima, 1. jula 1992. godine Srbi su predali aerodrom Butmir na korištenje tadašnjim snagama Unprofora.
„Od tada, pa do kraja rata taj aerodrom koristile su međunarodne snage, a u okviru toga on je u potpunosti služio i za prelazak muslimanskih civila, ali i pripadnika njihovih vojnih i paravojnih formacija, preko piste sa prostora Sarajeva prema Hrasnici i dalje prema Igmanu i centralnoj BiH. Osim toga, u julu 1993. godine muslimanska strana organizovala je prokopavanje tunela ispod aerodromske piste od naselja Dobrinja do naselja Butmir, koji je služio istoj svrsi“, podsjetio je Kovačević.
On je istakao da su na taj način muslimanske vojne snage iz Sarajeva mogle da napadaju srpska naselja na teritoriji Trnova i Nišićke visoravni.
Prema njegovim riječima, u to vrijeme u Sarajevu je postojalo i nekoliko humanitarnih koridora kojima je u ovaj grad dopremana pomoć, a građani su se kretali sa jedne na drugu stranu grada, ali i van grada, prema centralnoj BiH.
„Nažalost, muslimanska strana je sve ovo značajno zloupotrebljavala, izazivala nerede i incidente, a da bi pri tome optuživala srpsku stranu, kojoj međunarodna zajednica ionako nije bila naklonjena, a u nekim događajima bila je i direktno protiv interesa i zaštite Srba u Sarajevu, s ciljem stvaranja jedinstvene muslimanske teritorije na prostoru cijele centralne BiH“, naveo je Kovačević.
On je istakao da se u to vrijeme Sarajevsko-romanijski korpus Vojske Republike Srpske neprekidno nalazio pod optužbama za granatiranje Sarajeva i namjerno izazivanje stradanja stanovništva iako je i sam bio neprekidno izložen snažnim dejstvima muslimanskih snaga.
„Prihvaćena laž sarajevskih i bjelosvjetskih medija da su se `četnici`, kako su Srbe pogrdno zvali, nalazili po brdima i planinama oko Sarajeva i da su odatle artiljerijom svih kalibara u neograničenom broju, varvarski razarali multietničko Sarajevo, lako se demantuje u linijama prednjeg kraja odbrane između zaraćenih strana. Sarajevo je bilo podijeljen grad, i to je ostalo do kraja rata a imali su izdašnu pomoć brojnih međunarodnih krugova“, zaključuje Kovačević.
Nekadašnji starješina hrama Svetog velikomučenika Georgija na Vracama protojerej-stavrofor Vojislav Čarkić, među vjernicima poznat kao „pop Žuća“, rekao je ranije Srni da je prvih ratnih dana u sarajevskom naselju Grbavica uspio da oformi vojnu kapelu, kao i da pokrene akcije humanitarnog karaktera.
„Uspio sam tada, u okvirima našeg srpskog udruženja `Dobrotvor`, da više od 120.000 humanitarnih paketa prebacim preko Miljacke u dio grada pod muslimanskom kontrolom. Od toga, više od pola paketa dostavljeno je muslimanskom stanovništvu, a druga polovina Srbima, Hrvatima i Jevrejima koji su živjeli u muslimanskom dijelu Sarajeva“, naveo je on.
Prema njegovim riječima, posebnu zahvalnost zaslužuju francuski vojnici iz kontingenta međunarodnih mirovnih snaga koji su prevozili i dostavljali tu pomoć.
„Vojska Francuske i danas raspolaže podacima o tome ko je slao, a ko je primao humanitarne pakete, da neko ne pomisli da želim nešto da preuveličam. Odgovorno tvrdim da je Sarajevo bio grad zatvoren iznutra, a ne izvana. Sarajevo nikada nije bilo u blokadi, za šta su neopravdano okrivljeni Srbi, a ako i jeste onda je to učinjeno iznutra, po naredbi muslimanskog lidera Alije Izetbegovića“, rekao je Čarkić.
On je podsjetio da su Srbi, koji su namjeravali da pobjegnu iz muslimanskog dijela Sarajeva, morali najprije na crnoj berzi da nađu vezu, pa da plate više hiljada maraka ili da se odreknu dijela svoje imovine, kako bi se dočepali slobode na teritoriji pod srpskom kontrolom.
(www.palelive.com/Srna)
