Огласи
Radojlović je rukovodilac ove radionice osnovane 1989. godine na dan prenošenja moštiju Svetog kneza Lazara u Manastir Ravanicu.
„Lazarus“ funkcioniše po principu starih srednjovjekovnih radionica crkveno-umjetničkog zanata. Trenutno ova umjetnička radionica okuplja petoro umjetnika, kojima je Crkva Svete Petke 29. hram u kome rade freskopisanje i oslikavanje jevanđeljskih scena.
Radojlović je završio Akademiju primijenjenih umjetnosti u Beogradu, odsjek zidno slikarstvo, a diplomirao na tehnici mozaika. Već 20 godina sa prijateljima iz iste branše, neprestano se bavi ovim vidom umjetničkog izraza. Prije dva i po mjeseca stvaralački put ih je doveo na Romaniju.
„Došao sam na Sokolac na molbu mog prijatelja i velikog ktitora Zorana NJegovanovića, biznismena iz Kruševca rodom iz Vogošće, kod Sarajeva. NJegova želja je bila da daruje živopis Crkvi Svete Petke u Vojničkom spomen-groblju na Sokocu, na kome su sahranjeni njegovi roditelj i brat“, ističe Radojlović za Srnu.
NJegovanović sam finansira živopisanje, koje će likovno i duhovno dodatno oplemeniti ovu svetinju. Za sada je rano govoriti o ukupnoj vrijednosti ovog značajnog projekta, ali se radi sukcesivno po cijeni od 110 evra po metru kvadratnom slikanja sa zlatnim oreolima.
„Oltarsku apsidu počeli smo oslikavati uz blagoslov vladike prije dva i po, do tri meseca. Trenutno radimo u kupoli i vreme nam ide naruku, hvala Bogu i Svetoj Petki, koja nam je to dala. Nadamo se da će pozicija kupole biti gotova do 15. marta ove godine, a potom se spuštamo na bokove, severnu i južnu stranu hrama“, navodi Radojlović.
On je izrazio očekivanje da će za narednih pet mjeseci kompletna crkva biti živopisana i dodatno ukrašena. „Oslikavanjem Jevanđeljskih i scena iz Hristovog života vernici potpunije doživljavaju svešteničko čitanje Jevanđelja“, objašnjava Radojlović.
Kada je riječ o stilu živopisanja, napominje on, ništa posebno nisu primijenili, jedino što se prevelikim zalaganjem i poštovanjem ovog zanata trude da se izdignu iznad ostalih – „Zato, verovatno, ovaj hram deluje tako lepo i svetlo, u šta ste se i sami uverili, samim tim što su i oreoli svetitelja rađeni u pravom 23-karatnom zlatu“, kaže Radojlović.
On napominje da rade u seko-tehnici, odnosno slikaju na suvoj podlozi u srpsko-vizantijskom stilu. To je stil paleologije 14. vijeka, otprilike sublimacija živopisa iz svih srpskih manastira: Pećke patrijaršije, Bogorodice LJeviške, Studenice, Sopoćana i svih ostalih, a ima ih više od 300.
„Bukvalno uzimamo najbolje scene iz tih manastira i u naš neki prevedeni rukopis ih slažemo polako u ovu crkvu. Ovo je 29. hram u kome oslikavamo i freskopišemo mi, iz radionice Lazarus, koja postoji već dvadesetak godina‚“, navodi Radojlović.
On posebno naglašava da je nakon prvog dolaska na Sokolac, kada je trebalo da pogleda hram – bio zaprepašćen slikom koja ga je podsjetila na Solun, Srpsko groblje i solunske ratnike.
„Ostajem ovdje i do jedan čas po ponoći, kako kad, kako nam inspiracija nalaže. Prvi put sam u ovakvom okruženju, međutim, čovek se s vremenom navikne i eto sad sam sa dušama, među kojima ima puno onih mog godišta.
Imam posebnu čast da radim na njihovu radost freskopisanje hrama u centru počivališta nekoliko hiljada duša, srpskih boraca i civila, koji su preživeli sve ovozemaljske muke tokom i nakon minulog rata“, kaže Radojlović za Srnu.
Crkva Svete Petke dio je spomen-kompleksa Vojničkog spomen-groblja „Mali Zejtinlik“ na Sokocu, na kome su nakon potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma preneseni posmrtni ostaci 958 boraca Vojske Republike Srpske, poginulih u okolini Sarajeva u ratu 1992-1995. godine.
Građena je prema projektu LJubice Bošnjak, arhitekte iz Beograda. Zemljani radovi su počeli u maju 2005. godine, na inicijativu Srba iz Kanade, koji su počeli da prikupljaju sredstva.
Objekat je završen 2013. godine. Krstove ove spomen-crkve, poklon preduzeća „Energoinvest“ iz Istočnog Novog Sarajeva, osveštao je mitropolit dabrobosanski gospodin Nikolaj 26. maja 2008. godine. Ovu spomen-crkvu osveštali su 1. agusta 2015. godine episkopi zahumsko-hercegovači Grigorije, zvorničko-tuzlanski Hrizostom i bihaćko-petrovački Atanasije.
(www.palelive.com / Srna)
